Zespół RDZEŃ w 1998r. założyli Piotr Lutyński grający na skrzypcach wraz z Markiem Kozicą na wiolonczeli. Przez te dwadzieścia trzy lata w zespole grało kilkudziesięciu muzyków. W 2021 roku powstała formacja RDZEŃ 69 w składzie: Piotr Lutyński – skrzypce, gwizdanie, Ewa Wiosna Libera – saksofon, Zbigniew Libera – perkusja, Adam Rzepecki – perkusja lodowa, Grzegorz Kosowski – gitara, Fryderyk Lutyński – instrumenty klawiszowe.

RDZEŃ 69 w 66P
04.08.2021 – 08.08.2021
Przyjazd zespołu do 66P jest kontynuacją naszej współpracy ze Zbigniewem i Ewą Libera, którzy od paru lat są związani z grupą. Podczas pobytu zespół, po dłuższej przerwie wymuszonej warunkami pandemicznymi, podejmie się reaktywacji. Sesje muzyczne będą się odbywać za zamkniętymi drzwiami; zostaną zarejestrowane i udokumentowane stanowiąc podstawę do powstania albumu.
W sobotę, 7 sierpnia Rdzeń 69 zagrał dla publiczności.
Grupa Rdzeń, zespół muzyczny o zmiennym składzie, ale stałej idei. To muzyka eksperymentalna, improwizowana, z gatunku free jazz i folk, z elementami bluesa i góralszczyzny. Każdy występ jest inny, a utwory nigdy się nie powtarzają. Niektórzy członkowie grupy to zawodowi muzycy, większość jednak to artyści wizualni, poeci i amatorzy. Celem jest tworzenie nowych, wcześniej niesłyszanych dźwięków. W poszukiwaniach wspólnej melodii spontanicznie powstaje zaskoczenie ujęte w formie happeningu.
Projekt Piotra Lutyńskiego – Autobus KR 736EJ
Plan o stworzeniu rzeźby totalnej Piotr Lutyński zrealizował w 2009 roku w projekcie KR736EJ. To niebieski autobus marki Mercedes zamieniony w ruchomą pracownię i galerię; przywodzi na myśl cygański tabor albo wędrowny teatr, gdyż jest wypełniony sztuką, muzyką, instrumentami, przyjaciółmi i spontanicznymi gośćmi, którzy zawsze mogli dołączyć do wspólnego grania. Autobus wyruszył w świat w 2009 roku z krakowskiego Kazimierza. Od tego momentu ruchoma, żywa rzeźba, pojawiła się w wielu miastach Polski i Europy (m. in. Praga, Budapeszt, Norymberga, Berlin). Przemierzając ulice miast artyści zapraszali mieszkańców na wieczorne performansy. Powstała w ten sposób przestrzeń, wymykająca się wszelkim klasyfikacjom, pozwoliła na budowanie całkiem innej relacji między sztuką, artystą a odbiorcą. Na dachu autobusu gra RDZEŃ, choć w zmiennych konfiguracjach, zespół ze swoją muzyką stanowi, jak nazwa wskazuje, właśnie rdzeń tej żywej rzeźby.

Piotr Lutyński łączy „naturalność natury ze sztucznością sztuki”; geometryczne abstrakcje centrycznych okręgów lub kwadratów w podstawowych kolorach łączy z elementami natury, tej dostępnej pod ręką: słoma, kurze jaja czy ziarna a nawet łączy dzieła z żywymi zwierzętami domowymi: końmi, kurami. Podobnie traktuje muzykę grając dla zwierząt. Zafascynowany nieskończonością Kosmosu, stara się w swojej twórczości uchwycić jego sens, wielowymiarowość świata. Sztukę traktuje jak pole dla swobodnych eksperymentów wizualnych, dźwiękowych, przestrzennych.
Adam Rzepecki. Jego twórczość cechuje ironia, auto-ironia, niekonwencjonalne poczucie humoru opierające się na grze skojarzeń i odniesień do polityki, instytucjonalnego świata sztuki, społeczeństwa a nawet faktów geograficznych. Seria napisów „Od dziś udaję artystę” po „Od dziś przestaję udawać artystę”, podwyższenie szczytu Rys o jeden metr czy też cykl „Sztuka męska i inna” albo performans „Ogonek” to niektóre przykłady działań wywracających nasz świat(opogląd) na do góry nogami. Wystawa „Australia”, instalacja malarska site-specific z grudnia 2020 roku w krakowskiej Galerii Shefter ponownie pokazuje świat, który uporczywie wciąż prezentuje się na opak. Współdzieli pracownię z Piotrem Lutyńskim. Mocno związany z naturą i z górskim życiem, realizuje się także muzycznie m.in. w Grupie Rdzeń.
Zbigniew Libera. Ogłoszony „ojcem sztuki krytycznej” przez lata badał edukacyjny, lub raczej tresujący albo opresyjny wymiar dziecięcych zabawek, zaczynając od „Ciotki Kena”, poprzez „Możesz ogolić dzidziusia”, kończąc wreszcie na znanym zestawie klocków LEGO. W jego pracach fotograficznych pojawia się krytyka problemu obrazu w kulturze masowej: cykl „Pozytywy” i jego kontynuacja „Ostateczne wyzwolenie”; podobne kwestie problemu manipulacji informacją publiczną przedstawił w cyklu „Mistrzowie”. Na przełomie 2008 i 2009 artysta na zaproszenie praskiej Akademii Sztuk Pięknych podjął się działalności dydaktycznej. Metoda nauczania opierała się na idei Formy Otwartej Oskara Hansena, polegająca na stwarzaniu spontanicznej kreatywności w pracowni i dokumentacji procesu. W 2013 został opiekunem Studia Mistrzów we wrocławskim BWA „Artysta w czasach beznadziei. Najnowsza sztuka polska”. W ostatnich latach łączy fotografię wyreżyserowanych sytuacji z tajemnicą lub mistycyzmem m.in. w pracach „Śmierć patrioty” (2015) i w najnowszej „Miary metryczne w teatrze tańca Białej Bogini”. Działalność krytyczną natomiast realizuje w cyklu Studium prasoznawcze, „Art Of Liberation”. W 2015 zrealizował wystawę w Muzeum Narodowym w Warszawie (Królikarnia) na 50. rocznice powstania kolekcji rzeźby. Wystawa nosia tytuł „To nie moja wina, że ta rzeźba się o mnie otarła”.
Ewa „Wiosna” Libera. Pierwszy saksofon altowy otrzymała w spadku od ś.p. Lecha Miądowicza, artysty mocno zaangażowanego we wrocławską kulturę lat 70. i 80. Grać uczyła się po drodze, od spotykanych w czasie jej europejskich podróży muzyków. W świat wyruszyła po ukończeniu ASP w Poznaniu; edukację akademicką zamieniła na performans i teatr uliczny współpracując z lokalnymi artystami i aktywistami. Z Rdzeniem związała się poprzez Zbigniewa Liberę, naturalnie dołączając do grona przyjaciół. Jej wyczucie instrumentu i umiejętność improwizowanego współdziałania z innymi artystami idealnie zgrało się z ideą zespołu.
Grzegorz Kosowski. Gitarzysta, kompozytor, członek takich formacji jak min: Afronauts, The Fuse, Tajny, Rdzeń 2, Hot Tamales, Lord Bmoll Przetak. Występował na wielu festiwalach krajowych i zagranicznych min. Festiwal Sztuki i Filmu „Dwa Brzegi” w Kazimierzu Dolnym, „Talkingaboutborders” w Norymberdze, „Tak Brzmi Miasto”, Bluesroads Festiwal, czy Meskalina Blues Festiwal, gdzie zdobył nagrodę najlepszego gitarzysty festiwalu. Współpracuje między innymi z: Małgorzatą Teklą Tekiel, Leszkiem Hefi Wiśniowskim, Tonny Wrafter, Romantic Fellas. Współdziałał również z Teatrem Promocji Poezji. Bierze udział w Projekcie KR 736EJ Piotra Lutyńskiego oraz w zespole Rdzeń 2 współtworząc muzykę do poezji Ryszarda Krynickiego. Współtworzył muzykę do niemych filmów oraz etiud dla Toruńskiego CSW.
Fryderyk Lutyński. Student Muzyki w Multimediach na UŚ w Cieszynie, multiinstrumentalista, kompozytor muzyki do filmów krótkometrażowych i animacji. Członek zespołów: Andjodapaz, Unancceptable name, Rdzeń, Ryszard Krynicki&Rdzeń2 oraz Rdzeń 69.