66P

Wiodącym nurtem tegorocznej edycji Biennale WRO jest rozmowa prowadzona przez ludzi i maszyny, a właściwie – świat współdzielony z robotami, maszynami i botami, które w niesamowitym tempie uczą się nas, ale i narzucają nam nowe zachowania.

Wystawa poświęcona twórczości wybitnego wrocławskiego artysty zmarłego w listopadzie zeszłego roku. Ekspozycji stanowiącej podsumowanie działalności malarza, rysownika, architekta i pedagoga towarzyszy premiera monografii wydanej przez Akademię Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu.

Ponoć tylko w obliczu miłości bądź śmierci zdolni jesteśmy wznieść się na wyżyny swojej egzystencji, a energia wyzwalana w trakcie tych najdotkliwszych przeżyć odsłania całą prawdę o nas samych. W rozstrzygających momentach życia wszyscy stajemy się liryczni. Zapraszamy na finisaż wraz z oprowadzaniem artystyczno-kuratorskim 27.08.2022 (sobota), o godz. 18:00.

Wystawa „Rozbijając mrok” pokazuje obiekty przestrzenne Anny Szpakowskiej-Kujawskiej, znanej głównie ze swych dzieł malarskich. Obiekty te posługują się językiem na pograniczu figuratywności i abstrakcji, łącząc realistyczną obserwację z nieposkromioną wyobraźnią. Wystawa przedłużona do 8.07!

„Wysiedlenie” proponuje przyjrzenie się sacrum przez pryzmat ludzkich negocjacji ze sferą duchową, których stawką jest ogólnoludzka potrzeba bezpieczeństwa i zakorzenienia.

Na wystawie „Happy The End” prezentujemy obok siebie prace dwóch artystów, którzy odeszli niemal jednocześnie pod koniec 2021 roku.

Pierwsza – od dezaktywacji grupy – wystawa retrospektywna Twożywa będąca próbą uchwycenia jego fenomenu.

Ekspozycja w 66P to pierwsza indywidualna wystawa Maríi Abaddona w Europie. Peruwiański artysta pracuje z takimi tematami, jak płeć kulturowa, przemoc położnicza, macierzyństwo, a ostatnimi czasy również modyfikacją ciała i tożsamością.

Premierowy pokaz „Miar metrycznych w teatrze tańca Białej Bogini” – wielkoformatowa, poetycka opowieść o powtarzającym się cyklu ludzkiej niedoskonałości. Obok najnowszej pracy Libery zaprezentowaliśmy fotografię z 1984r. Tytułowy „jednorożec” to androgeniczna nastolatka uchwycona w momencie przeistaczania się z dziecka w osobę dorosłą.

Czym jest sztuczny horyzont w kontekście krytyki współczesnego społeczeństwa pokazuje Dominik Podsiadły w swojej interpretacji tego narzędzia do nawigacji lotniczej, które pomaga odnaleźć drogę na ziemię.

Podpisane tym pseudonimem prace zwróciły uwagę w 2019 roku podczas konkursu Bielska Jesień. Anonimowy początkowo Bezimienny, wziął w nim udział, by rzucić wyzwanie przewidywalnym mechanizmom pola sztuki.

Wystawa celebruje wybór Ewy Ciepielewskiej na laureatkę Nagrody im. Katarzyny Kobro za rok 2019.

Zagospodarowując budynek garnizonowej piekarni z początku ubiegłego wieku, Renata Micherda-Jarodzka zaproponowała model podpatrzony na świecie, interdyscyplinarnego miejsca gościnnego dla artystów, instytucji i wydarzeń.

Wystawa zorganizowana w przestrzeni w pracowni Renaty Micherdy-Jarodzkiej stanowiła podsumowanie pleneru, który odbył się latem 2020 roku w pracowni i ogrodzie Bogny Kozery-Radomskiej.