● Uczestniczki: Jagoda Dobecka, Marta Falkowska, Anna Karolina Kaczmarczyk, Anna Kuśpiel, Małgorzata Markiewicz, Katarzyna Pawelec, Aleka Polis, Beata Rojek
Trzymanie kręgu: Marta Stoces (aspekt kreacyjny), Zofia Reznik (aspekt herstoryczny)
● Krąg odbywa się w ramach wystawy „Wczorajsze sny tkają ruiny jutrzejszych świątyń” Beaty Rojek i Soni Sobiech kuratorowanej przez Zofię Reznik. Wystawa czynna jest do 19 listopada, od wtorku do soboty w godz. 11:00–18:00. ➤➤➤ więcej o wystawie

fot. Małgorzata Kujda
Alchemia decyzji to sprawczość w polu kreacji. Zarówno decyzja o utrzymaniu jak i ta o przerwaniu ciąży są decyzjami za życiem – tym, które jest oraz w sprawie jego przyszłości. Za sprawą każdej z nich podejmująca je osoba kreuje swoją rzeczywistość. Aborcja to w naszej kulturze ciągle jeszcze tabu, które od wielu lat przełamujemy wspólnymi siłami: wychodząc na ulice, zabierając głos w debacie publicznej, dzieląc się doświadczeniami w prywatnych rozmowach, udzielając sobie wsparcia i stopniowo normalizując ją. W historii polskiej sztuki aborcja wydaje się jednak być tematem ciągle jeszcze niewyrażonym: rzadko kiedy jest zaadresowany wprost, a jeśli jest obecny, to najczęściej jako przekaz ukryty – w domyśle lub w formie uniwersalnego komunikatu o kobiecych doświadczeniach i prawach. W ostatnich latach aborcja jest dużo bardziej obecna w naszej ikonosferze i polu artaktywizmu za sprawą protestów kobiet i walki o prawa reprodukcyjne. Błyskawice, parasolki, wieszaki, gwiazdki, czerwień i czerń, tłumy wkurwionych osób z transparentami – to rozpoznawalne elementy tej opowieści. Oprócz niej co roku dziesiątki tysięcy osób w Polsce ma realne doświadczenie aborcji – najnowszy raport Aborcji bez Granic za 2021 rok mówi o 44 tysiącach, czyli o 1000 mniej w systemie opieki zdrowotnej i o 10 tysięcy więcej w sieci aborcyjnej samopomocy niż w roku poprzednim. Czy te przeżycia też, obok zbiorowej niezgody i oporu, manifestują się jakoś w sztuce? Czy potrafimy wypatrzeć i wysłyszeć jak są przepracowywane?
“Alchemia decyzji” to zamknięty krąg dla artystek, które przyjęły zaproszenie do spotkania i podzielenia się herstoriami o mierzeniu się z zagadnieniem aborcji w swoich pracach, o własnej pracy z aborcyjnym tabu i stygmatyzacją w polskiej sztuce współczesnej. Osoby te za pomocą różnych technik i mediów – performansu, haftu, komiksu czy malarstwa – przepracowują aborcyjną problematykę w wymiarze doświadczenia indywidualnego lub jako istotny temat naszej kultury. Zasiądnięcie w kręgu to okazja do zsieciowania, wymiany, wzmocnienia i współtworzenia grupowego procesu o otwartym przebiegu. Wysnute i zdokumentowane zostaną w nim osobiste opowieści o doświadczeniu tworzenia i eksponowania w Polsce sztuki dotyczącej przerywania ciąży. Wyzwolona w kręgu energia zostanie następnie wspólnymi siłami i przy wsparciu prowadzącej przemieniona w uzgodnione kolektywne działanie twórcze – zbiorową pracę polskich artystek o aborcji, ich splecionym wielogłosem i wspólnym gestem jej uwidocznienia.
fot. Agata Kalinowska
O uczestniczkach:
Jagoda Dobecka – absolwentka malarstwa Akademii Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu, doktorantka Szkoły Doktorskiej Akademii Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie. Współzałożycielka i członkini grupy Wykwitex działającej w latach 2017-2020. W swoich realizacjach poszukuje sposobów na kolektywne przeżywanie stanów związanych z utratą oraz elementów dających poczucie bezpieczeństwa. Interesują ją utylitarne strategie sztuki inicjujące przestrzenie nawiązywania i poszerzania relacji oraz zmiany hierarchii społecznych.
Marta Falkowska – ukończyła Wydział Architektury Politechniki Wrocławskiej, porzuciła jednak architektoniczną ścieżkę po pięciu latach praktykowania w różnych biurach. Teraz, zamiast wykreślać garaże, rysuje i redaguje komiksy. Od 2020 roku redaktorka naczelna magazynu „Warchlaki”, prowadzi też zina „Monstwór”. Autorka serii przygodowej dla dzieci „Oto Tosia” ukazującej się nakładem wydawnictwa EGMONT. Wiecznie siedzi w rozgrzebanych projektach i nieustannie myli dni tygodnia, praca sprawia jej jednak niewyobrażalną frajdę. W wolnych chwilach lubi czytać smutne książki i głaskać kotki.
Anna Karolina Kaczmarczyk – absolwentka malarstwa w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych, oraz podyplomowych studiów (Meisterschüler) w dziedzinie ilustracji w Hochschule für Grafik und Buchkunst w Lipsku. Zajmuje się malarstwem, ilustracją i komiksem, uczy rysunku w ramach prywatnych zajęć w swojej pracowni w Lipsku. Należy do kolektywu artystycznego Yacht Club Leutzsch. Autorka popularnej serii komiksów publikowanych online (Karp Lagerfeld i inne ryby sukcesu) oraz kilkunastu publikacji komiksowych wydanych drukiem (np. Długa historia, wyd. Centrala, 2014).
Małgorzata Markiewicz – rzeźbiarka, matka – akrobatka. Absolwentka studiów magisterskich i doktoranckich na Wydziale Rzeźby ASP w Krakowie. Studiowała na uczelni Konstfack w Sztokholmie. Ciągle pracująca pomiędzy w zakombinowanej wyrwie czasowo-przestrzennej. Autorka pomnika Gombrowicza na krakowskim Podgórzu. Wraz z Fundacją Razem Pamoja realizuje projekty w slumsie Mathare w Nairobi, Kenia. Od 2014 pracuje ze studentami na Wydziale Sztuki Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie.
Anna Kuśpiel – absolwentka Wydziału Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Od 2016 roku zajmuje się edukacją artystyczną. Inspiracje do swojej twórczości czerpie z tego co w danym czasie przeżywa, jakie tematy zajmują jej myśli. Wrażliwość na tematy związane z kobietą wyniosła z uczelnianej pracowni, w której asystentką była Iwona Demko. Od 2016 zajmowała warsztatami artystycznymi w różnych grupach wiekowych. Aktualnie wybrała pracę z młodzieżą ucząc ich rzeźby. W domu mama dziewczynki, trzech kotek i psa.
Katarzyna Pawelec – absolwentka Akademii Sztuk Pięknych im Jana Matejki w Krakowie, wydział malarstwa, kierunek scenografia. Od początku studiów działa w zawodzie. Obecnie swoją prace twórczą dzieli między teatr i kinematografię. Twórczyni scenografii do spektakli „Tom na Wsi”, „Praktyka widzenia” oraz filmów produkcji polskiej i międzynarodowej. W swojej pracy zajmuje się kreowaniem przestrzeni również jako reżyserka światła. W wolnych chwilach rozwija swoje zainteresowania plastyczne w zakresie performansu oraz wzornictwa.
Aleka Polis (Aleksandra Polisiewicz) – artystka, feministka, aktywistka, eksperymentatorka. Absolwentka Uniwersytetu Śląskiego w Cieszynie, od 2012 r. doktorantka w Uniwersytecie Artystycznym w Poznaniu. W swoich realizacjach posługuje się wideo, fotografią cyfrową, malarstwem. Tworzy animacje, filmy dokumentalne, performanse, miejską partyzantkę, obiekty, manifesty. Współtworzy z innymi tymczasowo i długoterminowo. Przekształca życie w sztukę i sztukę w życie. Podejmuje między innymi tematy związane z tożsamością, podmiotowością, władzą, wykluczeniem i nierównością społeczną.
Beata Rojek – córka Andrzeja i Magdaleny. Artystka wizualna. Zajmuje się malarstwem, rysunkiem oraz innymi formami transferowania myśli na obraz. Opowieści aborcyjne to jej drugi komiks. Współtwórczyni (wraz z Sonią Sobiech) wystawy Wczorajsze sny tkają ruiny jutrzejszych świątyń”.
O trzymających krąg:
aspekt kreacyjny:
Marta Stoces – artystka wizualna, scenografka, projektantka kostiumów – długo związana z teatrem (współpracowała m.in z Radkiem Rychcikiem, Eweliną Marciniak i Łukaszem Twarkowskim), art managerka, animatorka. Prowadzi agencję House Of Love, w ramach której organizuje wydarzenia (głównie poświęcone samorozwojowi, pozytywnej seksualności, zdrowemu lifestylowi i rodzicielstwu bliskości), założycielka i organizatorka holistycznego projektu MAMA Global Healing (ex MAMA Gathering), mama córki oraz edukatorka seksualna.
aspekt herstoryczny:
Zofia Reznik – feministka, badaczka i działaczka sztuki sytuująca się na jej pograniczach z nauką i aktywizmem. Zajmuje się przede wszystkim herstoriami oraz badaniami artystycznymi, zbiera i archiwizuje relacje dolnośląskich artystek. Porusza wiedzę w ramach Kolektywu Kariatyda. Kuratorka wystawy „Wczorajsze sny tkają ruiny jutrzejszych świątyń”.
***
Program towarzyszący wystawie to zaproszenie do przestrzeni wolnej od oceny, wspierającej uważność, empatię i czułe słuchanie.