o nas
66P Subiektywna Instytucja Kultury
Pokazujemy sztukę, która porusza, bo naszą rzeczywistość zmieniają emocje.
66P (Sześć Sześć Pe) to odrębna przestrzeń w polu sztuki współczesnej, zagospodarowanym z jednej strony przez instytucje publiczne, a z drugiej przez rynek komercyjnych prywatnych galerii. Miejsce dialogu i integracji lokalnych i ponadnarodowych środowisk twórczych i ideowych. Gotowe do badań i eksperymentów, skore do pokoleniowej i kulturowej współpracy czy konfrontacji na polu sztuki.
Wobec kryzysu wolności sztuki, 66P chce wziąć odpowiedzialność za tworzenie warunków dla jej nieskrępowanego rozwoju, która spoczywa dziś na niezależnych, prywatnych, niekomercyjnych instytucjach. Sztuka i artyści cieszą się tu zaufaniem oraz wolnością wypowiedzi i eksperymentowania. Mogą skutecznie kwestionować utarte ścieżki myślenia, poszukiwać nowych wyzwań, zadawać nawet najtrudniejsze pytania. Konfrontując publiczność z zaskakującymi diagnozami współczesności zwizualizowanymi językiem sztuki w efekcie prowokując do szukania odpowiedzi. Tu prowadzone są dyskusje o problemach i wyzwaniach wskazywanych przez artystów i badaczy, poszukiwane są sposoby na naprawianie współczesnego świata.
66P to także otwarty na współpracę ośrodek miejskiego patriotyzmu – ciekawego świata i jego inspiracji, testujący aktualną kondycję Wrocławia i Polski w kontekście wyzwań współczesności. Podejmujący wysiłki na rzecz otwarcia drzwi między Wrocławiem a Światem, które z niewiadomych przyczyn, wciąż pozostają zatrzaśnięte.
Działalność
66P działa we wspólnym zbiorze mediów i dyscyplin, sztuk wizualnych, muzyki i tekstu (dyskursów literatury i nauki). Program składa się z wystaw, rezydencji i innych wydarzeń (spotkań autorskich, oprowadzań, debat i koncertów), uzupełnianych wizytami studyjnymi. Nieodłączną częścią założeń programowych jest otwartość zarówno na uznanych, jak i wybijających się młodych artystów z zachowaniem równowagi pomiędzy obecnością zjawisk znanych i ugruntowanych, a nieznanych, nowych i często ryzykownych, ale zawsze interesujących.
Ludzie
66P założone przez Renatę i Rafała Jarodzkich powstało z inicjatywy Renaty Jarodzkiej przy wsparciu Pawła Jarodzkiego. W skład pierwszego zespołu 66P oraz nieformalnej rady programowej wszedł także Marek Puchała oraz Anna Mituś i Mirek Chudy. Model subiektywnej przestrzeni uwolnionej odnosi się do tradycji „trzeciej drogi” (kontestacji i kultury niezależnej lat 80. i 90.), która kształtowała pierwszy zespół 66P, i typowych dla niej przestrzeni anarcho-negocjacyjnych. Aktualnie zespół tworzą: Renata i Rafał Jarodzcy, Paweł Jarodzki (do 22.11.2021), Gosia Sobolewska, Mirek Chudy, Gabriela Pezda i Anna Krukowska.
Renata Jarodzka
Gosia Sobolewska
Rafał Jarodzki
Mirek Chudy
Paweł Jarodzki
Gabriela Pezda
Miejsce
66P znajduje się w Piekarni przy ulicy Księcia Witolda we Wrocławiu – prywatnym miejscu stworzonym do spotkań sztuk wizualnych i performatywnych, gdzie wiele instytucji organizuje wystawy, wydarzenia i spektakle. Mieści się w Pracowni malarskiej Renaty Jarodzkiej pod numerem 66. „P” oznacza także przestrzeń, przede wszystkim przestrzeń dla sztuki.
Historia
Budynek Piekarni powstał na przełomie 1900/1901 roku na terenie garnizonu Breslau, jako piekarnia Urzędu Aprowizacji przy ulicy Werderstrasse [werder, niem. wyspa na rzece]. Na przestrzeni dekad, zaopatrując lokalny garnizon w chleb i suchary, budynek był stopniowo unowocześniany i wyposażany w kolejne zdobycze techniki, takie jak np. system ciepłej wody do mycia.
Po wojnie garnizon przejęty został przez Milicję Obywatelską, zaś główna ulica Kępy nazywana była potocznie kryptonimem urzędującego w nim pierwszego komendanta MO Franciszka Jóźwiaka – “Witolda”. Przyjęta zwyczajowo nazwa nie mogła być zalegalizowana i ulica została oficjalnie zarejestrowana jako ul. Księcia Witolda – na cześć Wielkiego Księcia Litewskiego, jednego z głównych bohaterów bitwy pod Grunwaldem. W budynku funkcjonowały Wrocławskie Zakłady Przemysłu Piekarniczego aż do końca lat 60., kiedy zaplanowano ostatnią, nigdy niedokończoną przebudowę. Od tego czasu, aż do 1989 r., budynek ulegał degradacji.
W 2013 roku zdegradowany obiekt nabyła wrocławska spółka deweloperska Archicom, zapowiadając adaptację do funkcji kulturalnych. Renata Jarodzka jako współautorka przebudowy Piekarni na centrum sztuki, tak zaprojektowała elementy otoczenia budynku, zieleń oraz industrialny wystrój części wspólnych, by harmonizowały z pieczołowicie odrestaurowaną oryginalną elewacją i pozwoliły na zachowanie charakteru dawnego obiektu przemysłowego.
Po zakończeniu rewitalizacji i adaptacji, w 2019 roku w Piekarni uruchomione zostało prowadzone przez Instytut Jerzego Grotowskiego „Centrum Sztuk Performatywnych”, gdzie oprócz Instytutu Grotowskiego, występują także Teatr Pantomimy, Teatr Polski w Podziemiu oraz liczne inne teatry w ramach organizowanych tu festiwali czy występów gościnnych. Rozpoczęły tu swoją działalność także studio filmowe „Camera Nera” oraz pracownia malarska Renaty Jarodzkiej.
PIEKARNIA – Żywa Kultura
W związku ze zmianami w akcjonariacie Archicomu, aby zapewnić kontynuację i rozwój działalności kulturalnej, w 2020 roku Renata i Rafał Jarodzcy zakupili do swojej spółki eReRa, historyczną ceglaną część budynku. Od tego czasu realizują swoją wizję stworzenia interdyscyplinarnego miejsca dla sztuki, którym stała się „PIEKARNIA Żywa Kultura”. W pracowni Renaty założyli „66P Subiektywną Instytucję Kultury”, natomiast do wolnych przestrzeni zaprosili Galerię „Geppart” Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu oraz kolekcję „StudioIArt”. Równolegle powstaje kolekcja stała Piekarni, na którą składają się murale, rzeźby i inne obiekty, rozmieszczone zarówno wewnątrz, jak i w sąsiedztwie budynku. Aktualnie trwa rozbudowa Piekarni o kolejny budynek, łączący funkcję gastronomiczną, kulturalną, mieszkalną oraz usługową.
Audiodeskrypcja przestrzeni 66P
